Do Fauna

You voted 1. Total votes: 3755

Horacy

Carmen III 18

Faunie, co gonisz pierzchające Nimfy,
przez me dziedziny i słoneczne pola
przybądź łaskawie i odwiedź też proszę
moje zwierzątka,

bo na ofiarę składam jednoroczne koźlę
i w dzbanie, co Wenery towarzyszem,
win nie zbraknie, a ołtarz pradawny
dymi kadzidłem.

bydło się cieszy ziołem rozmaitym,
gdy powracają twe grudniowe nony;
ludzie na błoniach świętują beztrosko
z wołem leniwym;

wilk błądzi pośród nietrwożnych jagniątek,
las tobie liście pomierzwione strąca,
rolnik ochotnie w twardą ziemię bije
trzy razy stopą.

Przeł. Andrzej Lam


Faunie łakomy na płochliwe nimfy
moje obejście i słoneczne pola
odwiedź łaskawie i życzliwym okiem
spójrz na przychówek w oborze

W porę składałem ofiarne koźlątko
krater był pełny jak pod ręką Wenus
mnóstwo zapachów kłębiło się w dymie
nad starodawnym ołtarzem

Teraz nadchodzą twe Grudniowe Nony
trzoda swobodna cieszy się pastwiskiem
ludzie próżnują zebrani na łąkach
woły są wolne od pracy

Wilk się przechadza wśród zuchwałych jagniąt
las na twą chwałę gubi szorstkie liście
kopacz radośnie przytupuje w tańcu
o ziemię znienawidzoną

Przł. Adam Ważyk


Faune, Nympharum fugientum amator,
per meos finis et aprica rura
lenis incedas abeasque parvis
aequus alumnis,

si tener pleno cadit haedus anno,
larga nec desunt Veneris sodali
vina craterae, vetus ara multo
fumat odore.

ludit herboso pecus omne campo,
cum tibi Nonae redeunt Decembres,
festus in pratis vacat otioso
cum bove pagus;

inter audacis lupus errat agnos,
spargit agrestis tibi silva frondes,
gaudet invisam pepulisse fossor
ter pede terram.