Marzec 2010

Tyr

Total votes: 2816

Viking

Tyr jest synem Thursa Hymira i białowłosej olbrzymki nieznanej z imienia. Bóg wojny sprawiedliwej, przysiąg, praw wojennych i ogólnie sprawiedliwości. Stracił on rękę odgryzioną przez wilka Fenrira - podczas ragnaroku będzie walczył z psem Garmem i mimo że zabije przeciwnika sam również zginie. Dawniej runę Tiwaz związaną z tym bogiem bardzo często umieszczano na głowniach mieczy.

Imiona - Tiu, Ziu, Zio, Tiwaz, Tiw, Saksnot

O naturze Bogów, księga III

Total votes: 3947

Cyceron

Gdy Balbus to powiedział, Kotta uśmiechając się odezwał się w te słowa: Za późno, Balbusie, doradzasz mi, czego mam bronić. Bo już w czasie twego wywodu rozważałem w sobie, co mam rzec przeciw temu — nie tyle dlatego, żebym chciał ciebie zbijać, ile dlatego, że pragnę wyświetlić rzeczy mniej dla mnie zrozumiałe. A że każdy winien iść za własnymi osądami, trudno byłoby sprawić, bym myślał tak, jak ty chcesz.

O naturze Bogów, księga II

Total votes: 4022

Cyceron

Gdy to Kotta powiedział, Wellejusz odezwał się w takie słowa: Jakże byłem nieostrożny wdając się w dyskusję z akademikiem, który jest zarazem retorem! Bo nie lękałbym się ani akademika nieobeznanego z wymową, ani nawet bardzo wymownego retora, jeśliby nie znał tego kierunku filozoficznego. I nie trwoży mnie ani potok pustych słów, ani przenikliwość myśli, jeśli wywód przeciwnika jest suchy. Lecz ty, Kotto, wyróżniłeś się w obu tych dziedzinach. Brakowało ci tylko gromady słuchaczów i sędziów. O tym jednak kiedy indziej, a teraz posłuchajmy Lucyliusza, jeśli mu to odpowiada.

O naturze Bogów, księga I

Total votes: 3966

Cyceron

Jeżeli filozofia bynajmniej nie wyjaśniła jeszcze w stopniu dostatecznym wielu spraw, to —jak sam najlepiej wiesz, Brutusie — do najtrudniejszych i najciemniejszych z nich należy zagadnienie natury bogów, mające nader wielkie znaczenie dla poznania duszy ludzkiej, a zarazem niezbędne do kierowania kultem religijnym. Ponieważ zdania najuczeńszych ludzi są w tym przedmiocie tak bardzo rozbieżne i niezgodne, powinno to stanowić nieodparty dowód, iż podstawa filozofii... [nie może być przedmiotem] wiedzy i że roztropnie postępowali akademicy powstrzymując się od przyjmowania osądów niepewnych.

Mowa pogrzebowa na cześć Juliana

Total votes: 3934

Libanios

(1) Powinny się były ziścić, słuchacze, do końca nadzieje, które żywiłem i ja, i wszyscy ludzie, że teraz państwo perskie będzie rozbite, a rzymscy namiestnicy zamiast satrapów zgodnie z naszymi prawami sprawować będą piecze nad krainą Persów; świątynie nasze powinny były zdobić łupy tam zdobyte, a ten, kto odniósł to zwycięstwo, siedząc na tronie cesarskim wysłuchiwać mów sławiących triumf. Taki bowiem stan rzeczy byłby niewątpliwie i sprawiedliwy, i odpowiedni, i godny mnogości ofiar, które on złożył.

Do cesarza Teodozjusza w obronie świątyń

Total votes: 3738

Libanios

(1) Ponieważ na wielu poprzednich obradach moje wystąpienia były słuszne, jak ty, władco, sam przyznałeś, i miałem przewagę nad tymi, których i chęci, i słowa szły w przeciwnym kierunku, bo rady moje były lepsze, więc i teraz przyszedłem, by to samo uczynić, ożywiony tą samą nadzieją. Obyś ty teraz zwłaszcza dał chętny posłuch mym słowom! A jeśli nie posłuchasz, nie sądź przecie, że ten, który zabrał głos, występuje wbrew twoim interesom.

O stoikach i Julianie

Total votes: 3483

Rutilius

Rozmaite sekty filozoficzne u dawnych ludów mogły być uważane za rodzaj religii. Nigdzie zasady nie były godniejsze człowieka i zdolniejsze wychowywać zacnych ludzi niż u stoików; i gdybym mógł na chwilę zapomnieć, że jestem chrześcijaninem, zniszczenie sekty Zenona byłbym gotów pomieścić w liczbie nieszczęść rodzaju ludzkiego.

Przesadzała ona jedynie w rzeczach, w których jest wielkość: we wzgardzie rozkoszy i bólu.

Ona jedna umiała czynić obywateli; ona jedna czyniła wielkich ludzi; ona jedna czyniła wszystkich cesarzy.

Napiętnowanie cesarza Juliana

Total votes: 3657

Grzegorz z Nazjanzu

Inni dowiedzieli się o tym wszystkim wtedy, kiedy doświadczyli na sobie władzy połączonej z tyranią. Ja widziałem to poniekąd już od dawna, a mianowicie odkąd zacząłem się z tym człowiekiem spotykać w Atenach. Przybył bowiem również i tam, wyprosiwszy to sobie u cesarza zaraz po wypadkach, jakie się rozegrały w związku z jego bratem.

Wezwanie do Muz

Total votes: 3847

Monteskiusz

Dziewice z góry pierejskiej, czy słyszycie imię, które wam daję? Wspierajcie mnie. Przebiegam długą drogę; przygnieciony jestem smutkiem i nudą. Wlejcie w mój umysł ów czar i ową słodycz, jaką czułem niegdyś, a która ucieka daleko ode mnie. Nigdy nie jesteście równie boskie jak wówczas, gdy wiedziecie do mądrości i do prawdy przez rozkosz.

Jaryło

Total votes: 3159

Feanaro

Jaryło jest bogiem wiosny i wegetacji, uważanym niekiedy za hipostazę Jarowita. Rodzi się wraz z końcem zimy i początkiem wiosny, by umrzeć wraz z nadejściem lata i narodzić się ponownie za rok. W ostatnich dniach czerwca urządzany jest symboliczny pogrzeb Jaryły, w trakcie którego symbolizująca go kukła jest rozrywana bądź chowana w grobie.

 

Rod

Total votes: 3119

Feanaro

Jednym z najważniejszych bóstw słowiańskiego panteonu jest Rod. Opiekuje się on wszelkimi zbiorowościami ludzkimi, zwłaszcza tymi najważniejszymi – rodziną, rodem, plemieniem. Patronuje utrzymywaniu i zachowywaniu wszelkich więzi społecznych a także sferze płodności, zapewniając przetrwanie rodziny.

Rodowi towarzyszą trzy rodzanice, istoty wyznaczające każdemu człowiekowi jego własny los. Cześć oddaje im się wspólnie, składając w ofierze chleb, ser i kutię.

Rod

Mokosz

Total votes: 3086

Feanaro

Mokosz, Matka-Ziemia, jest postacią wyjątkową – jednym z nielicznych kobiecych bóstw w niemal całkowicie zmaskulinizowanym panteonie słowiańskim. Patronuje szeroko rozumianej płodności, związanej nie tylko z ziemią i jej plonami, ale także ze sferą ludzkiej seksualności. Opiekuje się również kobietami; północnorosyjski folklor wiąże ją zwłaszcza z zajęciami takimi jak strzyżenie owiec i przędzenie lnu.

Frigg

Total votes: 2539

Viking

Frigg jest boginią opiekującą się małżeństwem, ogniskiem domowym oraz porodami (według różnych przekazów również deszczu co zapewne było związane z mitologicznym opisem tkania przez nią chmur). Posiada ona moc przepowiadania przyszłości, nie może jej jednak zmienić. Często jest mylona lub utożsamiana z Freyą jednakże są to dwie zupełnie inne boginie. Mężem Frigg jest Odyn.

Dadźbóg

Total votes: 3063

Feanaro

Dadźbóg (Dażbóg) jest synem Swaroga. Tak jak ojciec jest bogiem ognia niebiańskiego, syn jest bogiem ognia ziemskiego. Funkcja bóstwa została jednoznacznie wskazana w jego imieniu – Dadźbóg jest tym, który obdarza ludzi wszelkim bogactwem.

 

Zgodnie z informacją przekazaną nam w Słowie o wyprawie Igora książęta ruscy uważali się za wnuków Dadźboga.

Dadźbóg

Strony