Poganami są wszyscy, którzy potakują życiu, dla których Bóg jest wyrazem na wielkie Tak, potwierdzające wszystkie rzeczy. [Nietzsche]
Hellenizm
O naturze Bogów, księga II
Cyceron
Gdy to Kotta powiedział, Wellejusz odezwał się w takie słowa: Jakże byłem nieostrożny wdając się w dyskusję z akademikiem, który jest zarazem retorem! Bo nie lękałbym się ani akademika nieobeznanego z wymową, ani nawet bardzo wymownego retora, jeśliby nie znał tego kierunku filozoficznego. I nie trwoży mnie ani potok pustych słów, ani przenikliwość myśli, jeśli wywód przeciwnika jest suchy. Lecz ty, Kotto, wyróżniłeś się w obu tych dziedzinach. Brakowało ci tylko gromady słuchaczów i sędziów. O tym jednak kiedy indziej, a teraz posłuchajmy Lucyliusza, jeśli mu to odpowiada.
O naturze Bogów, księga I
Cyceron
Jeżeli filozofia bynajmniej nie wyjaśniła jeszcze w stopniu dostatecznym wielu spraw, to —jak sam najlepiej wiesz, Brutusie — do najtrudniejszych i najciemniejszych z nich należy zagadnienie natury bogów, mające nader wielkie znaczenie dla poznania duszy ludzkiej, a zarazem niezbędne do kierowania kultem religijnym. Ponieważ zdania najuczeńszych ludzi są w tym przedmiocie tak bardzo rozbieżne i niezgodne, powinno to stanowić nieodparty dowód, iż podstawa filozofii... [nie może być przedmiotem] wiedzy i że roztropnie postępowali akademicy powstrzymując się od przyjmowania osądów niepewnych.
Wezwanie do Muz
Monteskiusz
Dziewice z góry pierejskiej, czy słyszycie imię, które wam daję? Wspierajcie mnie. Przebiegam długą drogę; przygnieciony jestem smutkiem i nudą. Wlejcie w mój umysł ów czar i ową słodycz, jaką czułem niegdyś, a która ucieka daleko ode mnie. Nigdy nie jesteście równie boskie jak wówczas, gdy wiedziecie do mądrości i do prawdy przez rozkosz.
Promienisty Bóg
Oribasios
Apollona powiła Zeusowi tytanida Leto na wyspie Delos, bowiem inne miejsca, do których zawędrowała bały się przyjąć poród tak potężnego Boga, który – jak głosiły wieści – ma był Bogiem niemiłosiernym i panem nad śmiertelnymi i Nieśmiertlenymi. Poród trwał dziewięć dni i nocy. Z pomocą przybyły wszystkie Boginie (a niektóre mity mówią też o bliźniaczej siostrze Artemidzie), ale dopiero Ejlejtyja, Bogini porodu, której obiecano kosztowny naszyjnik zakończyła matczyne męki.
Panteon hellenistyczny
Tytani
Oribasios
Tytani byli potomstwem Uranosa i Gai (wcześniej spłodzili oni Sturamiennych i Kyklopów ale ci zostali wygnani przez ojca do Tartaru). Tytanów było sześciu i mieli sześć sióstr
Tytani
Krios
Hyperion
Japet
Okeanos
Khoios
Tytan oddzielający niebo od ziemi na Północy, syn Uranosa i Gai, zwano go poszukującym czy badaczem z racji swego dociekliwego czy nawet wścibskiego umysłu. Ojciec Leto.
Leto
Oribasios
Leto była tytanidą (a zatem rówieśniczką Zeusa i jego rodzeństwa). Jej rodzicami byli Khoios i Foibe. Urodziła się na wyspie Kos, albo w krainie Hiperborejczyków (co tłumaczy późniejsze z nimi związki Apollona).
Bogini macierzyństwa - wydała na świat bliźnięta Artemidę i Apollona i z nimi była przede wszystkim związane. W Azji czczoną ją także jako Boginię urodzaju, oliwki i palmy.
Afrodyta
Oribasios
Teologia
Przydomki Afrodyty
Charakterystyka Afrodyty
Bogini miłości, seksu, pożądania i flirtowania. Jest też zatem Boginią małżeństwa oraz prokreacji, i to zarówno Bogów, ludzi jak i w świecie natury. Jest również Boginią opiekującą się prostytucją, ale mogącą też zesłać impotencję. Bogini piękna i uroku oraz przyjemności i radości. Patronuje poezji miłosnej. Jest Boginią pokoju ale też przodków i w związku z tym opiekunką ojczyzny.
Symbolizuje ją planeta Wenus.
Magia złocistej Bogini
Oribasios
Afrodyta, jak mówi jej imię, narodziła się z piany morskiej, która powstała z odciętych przez Kronosa genitaliów pra-boga Uranosa.
Strony
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- …
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- …
- następna ›
- ostatnia »