Wzywam potężną Nike, tęsknotę śmiertelnych,
Która jedyna uwalnia śmiertelnych od gwałtownych żądzy
I z ciężkiego położenia, spowodowanego wzajemnymi bojami,
Rozstrzygająca w sporach [na korzyść] zagarniających zdobycz, dla ich zasług,
Przynieś im przytłaczającą, najsłodszą wojenną sławę zwycięstwa;
Władasz bowiem wszystkim, zaś znakomita sława każdego boju Spoczywa [jako] pęczniejąca ofiara dla sławnej Nike,
Hejże, błogosławiona, przybądź, zaufaj promiennemu obliczu,
Sprowadzająca zawsze kres znakomitych czynów

.

Herakleia

Święto na cześć Heraklesa

Czyż więc, skoro się w ogólnych zarysach dostatecznie omówiło to zagadnienie i sprawę cnót, a także przyjaźni i przyjemności, czy należy uważać, że cel, któryśmy sobie postawili, został osiągnięty? Czy też, jak się to mówi, jeśli idzie o to, co czynić, celem nie jest roztrząsać to wszystko i poznać, ale raczej czynić to? Tak więc w odniesieniu do dzielności etycznej celem jest nie poznać ją, lecz posiąść i usiłować posługiwać się nią czy też w inny jakiś sposób stać się etycznie dzielnym.