Poganami są wszyscy, którzy potakują życiu, dla których Bóg jest wyrazem na wielkie Tak, potwierdzające wszystkie rzeczy. [Nietzsche]
| [26] Niewiedzę lepiej ukrywać. (Trudne to jednak w swawoli i przy winie.) | ἀμαθίην γὰρ ἄμεινον κρύπτειν, (τὰ) ἔργον δὲ ἐν ἀνέσει καὶ παρ΄ οἶνον. | B95DK |
| [27] Nie wnioskujmy nierozważnie o rzeczach najważniejszych. | μὴ εἰκῆ περὶ τῶν μεγίστων συμϐαλλώμεθα. | B47DK |
| [28] Poszukiwacze złota przekopują wiele ziemi a znajdują niewiele. | χρυσὸν γὰρ οἱ διζήμενοι γῆν πολλὴν ὀρύσσουσι καὶ εὑρίσκουσιν ὀλίγον. | B22DK |
| [20] Oczyszczają się obcą krwią pomazani, jakby ktoś wszedłszy w błoto mógł obmyć się błotem. Uznany by został za szaleńca, gdyby jakiś człowiek ujrzał go tak postępującego. I modlą się do tych posągów, tak jakby rozmawiał ktoś z budynkami nie rozpoznając tego, czym są bogowie i herosi. |
| [11] Jakiż bowiem ich rozum albo serce? Zawierzają pieśniarzom ludowym i tłum biorą za nauczyciela, nie wiedząc, że wielu jest złych, dobrych zaś niewielu. | τίς γὰρ αὐτῶν νόος ἢ φρήν; δήμων ἀοιδοῖσι πείθονται καὶ διδασκάλῳ χρείωνται ὁμίλῳ οὐκ εἰδότες ὅτι οἱ πολλοὶ κακοί, ὀλίγοι δὲ ἀγαθοί . | B104 DK |
| [1] Z tym logosem będącym zawsze nieobeznani są ludzie i przedtem, zanim go usłyszą, i wysłuchawszy pierwszy raz. Wszelkie bowiem rzeczy stają się według tego logosu, a oni podobni są do nieświadomych, doświadczając nawet słów i dzieł takich, jakie ja wykładam, zgodnie z naturą rozróżniając wszystko i tłumacząc, jak występuje. Przed innymi znów ludźmi ukryte jest to, co czynią na jawie, jak też zapominają o wszystkim, co śnili. |
Usłysz modlitwę, Ateno, i piec nasz ochraniaj prawicą;
daj, by się dobrze udały dzbanuszki, garnki i miski,
by wypaliły się pięknie i grosza przyniosły niemało...
Dalejże, Miazgo, Pękało, czuj duch, Niezgaszeńcze, niecnoto!
Hej, Garkotluku, Surowcze, coś tyle już biedy narobili
Burzcie ognisko i dom, do góry dnem przewracajcie
piec i wszystko, co w piecu, wśród krzyku i jęku garncarzy!
Z bogów najpotężniejszy, wieloimienny, wszechmocny,
Zeusie, władco przyrody, wszystkim przez prawo rządzący,
Witaj — bo wszyscy śmiertelni ciebie wysławiać winniśmy.
Z ciebie jednego ród wiedzie i tobie swe życie zawdzięcza
Wszystko, co żyje na ziemi, co w ruchu i dźwięku ma udział.
Zawsze wiec będę cię sławił i zawsze twą siłę opiewał.
Zapach palonego drzewa kadzidłowego
O Tytani, wspaniałe potomstwo Gai i Uranosa,
Przodkowie naszych ojców, w podziemnym świecie,
Zamieszkujący domy Tartaru w głębinach ziemi,
[Będący] początkiem i źródłem wszystkich śmiertelnych i cierpiących udręki,
Ptaków morskich i tych, które zamieszkują ziemię;
Z was bowiem wypływa wszelki ród w kosmosie.
Błagam was porzućcie okrutny gniew,
Jeśliby ktoś z ziemskich przodków zbliżył się do [waszych] siedzib.
Przełożył Jacek Dziubiński
Opiewam Noc rodzicielkę bogów i ludzi.
Noc początek wszystkich rzeczy, którą możemy również nazwać Cyprydą.
Posłuchaj, błogosławiona bogini, której granat rozświecają gwiazdy.
Ciesząca się spokojem i darząca spokojnym snem,
Radosna, powabna, czuwająca od zmierzchu do świtu, matko snów,
Zapomnienie trosk i ukojenie, niosąca wytchnienie od trudów,
Dawczyni snu, przyjaciółko wszystkich, jadąca konnym rydwanem, błyszcząca Nocy,
Nie panująca wiecznie, przeciwnie, sama ziemska i niebiańska,
Platon słusznie uważany jest za wielkiego mędrca i nauczyciela cywilizacji Zachodu. Nie oznacza to jednak, że każdy pomysł tego mistrza należy przyjmować jako prawdę objawioną. Sam pozostawił nam swe dzieła w formie dialogów, w których przedstawia rozmaite stanowiska, często ścierające się ze sobą tak, że nie zawsze wiadomo nawet, które sam autor podzielał. Sądzę więc, że nie obrazi się, jeśli pewne jego poglądy poddam tu krytyce.
Copyright © 2024, panthion.pl