Poganami są wszyscy, którzy potakują życiu, dla których Bóg jest wyrazem na wielkie Tak, potwierdzające wszystkie rzeczy. [Nietzsche]
Większość żydowskich królów była politeistami. Monoteizm wyrósł z politeizmu. Nie istnieje absolutnie żaden znany przypadek monoteizmu, który nie wyrósłby wśród ludzi, którzy normalnie przyznawali egzystencję wielości bogów.
Zdajemy sobie sprawę, ze chrześcijanie nadali krzyżowi subtelne i wzniosłe znaczenie. Sami byliśmy chrześcijanami i jesteśmy w stanie je zrozumieć. Nie utożsamiamy się z nim jednak i nie chcemy swoich dzieci wychowywać w chrześcijaństwie. Mam do tego prawo, którego nikt nam nie może odebrać.
Nimfy, córy wielkodusznego Okeanosa,
Mające domy w głębinach ziemi,
Mieszkające w ukryciu, żywiące Bakchosa, ziemskie, darzące weselem,
Żywiące owoce, Panie łąk, biegające krętymi ścieżkami, święte,
Lubiące groty, radujące się jaskiniami, krążące w mroku,
Źródlane, natchnione, pokryte rosą, zwinnie stąpające,
Zjawiające się, ukryte nimfy leśnych jarów, obsypane kwiatami,
Tańczące wraz z Panem na wzgórzach, wykrzykujące „ełaj",
Spływające ze skał, pełne wdzięku, brzęczące, wędrujące po górach,
Wzywam najpotężniejszego króla wiecznej ziemi,
Szczęsnego Korybanta, wojowniczego, przerażającego,
Nocnego Kuretę, powstrzymującego straszne zmory,
Obrońcę przed zjawami, błąkającego się samotnie Korybanta,
Wielokształtnego władcę, boga o podwójnej naturze, zmiennego,
Morderczego, zranionego przez dwóch braci,
Który przybrałeś cechy świętego ciała Deo,
Przybierający postać dzikiego zwierza, mrocznego wodnego węża;
Wysłuchaj, błogosławiony, próśb, oddal straszny gniew,
Usuwając zmory, los przerażonej duszy.
Tancerze Kureci, stawiający zbrojne kroki.
Tupiący stopami, wirujący [w tańcu], żyjący w górach, wykrzykujący „ełaj",
Grający na lirze, rytmicznie stąpający, o zwinnych krokach,
Świetnej sławy, wojownicy, obrońcy, opiekunowie,
Towarzysze szalejącej w górach matki, kapłani tajemnych obrzędów;
Przybądźcie, życzliwi na [dźwięk] sławiących [was] stów,
Wyczekiwani pasterze, zawsze radujący serce.
Przełożył Jacek Dziubiński
Gajo, bogini, matko błogosławionych i ludzi śmiertelnych,
Wszechżywicielko, dawczyni wszystkiego, przynosząca plony, wszechniszczycielko,
Wzmagająca wzrost, wydająca owoce, obfitująca pięknymi porami roku,
Ostojo nieśmiertelnego kosmosu, różnobarwna dziewico,
Która w bólach połogu rodzisz różnorodne owoce,
Wieczna, otoczona wielką czcią, o głębokim łonie, szczęsna,
Radująca się wonnymi ziołami, bujnie kwitnące bóstwo,
Ciesząca się deszczem, wokół której misterny kosmos tłoczy się
Gwiazdami, wieczną przyrodą i strasznymi powodziami.
Opasana ciemnymi dolinami, przejrzysta
Hero wszechwładna królowo, błogosławiona małżonko Zeusa,
Zsyłająca śmiertelnym ożywcze, kojące wiatry,
Matko deszczy, opiekunko wiatrów, wszechrodzicielko;
Bez ciebie bowiem nie rosłoby zupełnie nic, co żywe;
Łączysz się bowiem z każdym potrzebującym, w boskim eterze;
Sama bowiem władasz wszystkim i jesteś królową wszystkiego,
Wzbijająca mgliste szumy wewnątrz kaskad,
Hejże, błogosławiona bogini, wieloimienna, królowo wszystkiego,
Zechciej przybyć, życzliwa, radując się wspaniałą ofiarą.
Copyright © 2019,