Orfeusz do Muzajosa

Total votes: 4212

Orfeusz

Śpiewaj radośnie, przyjacielu

Muzajosie, poznaj godne czci obrzędy mistyczne,
Inkantację, która, wierz mi, jest starsza od wszystkich.
Zeusie królu i Gajo oraz [wy] niebiańscy błyszczący święci
Heliosie, Mene i ze wszech miar święty blasku Gwiazd;
I ty dzierżący ziemię, kruczowłosy Posejdonie,
Persefono i święta, dająca piękne plony Demeter,
Miotająca strzały Artemido, dziewico i ty promienny Fojbosie,
Który zamieszkujesz świętą ziemię Delf; Dionizosie choreuto,
Który cieszysz się największą czcią wśród błogosławionych;
Potężny duchem Aresie i święta potęgo Hefajstosa,
Oraz ty urodzona z piany bogini, której przypadły w udziale sławne przymioty;
I ty królu podziemi, wielce potężne bóstwo,
Hebe i Eulejtyjo oraz szlachetna mocy Heraklesa;
Jak też [Wy] potężne wsparcie Dikaiosyne i Eusebii.
Wzywam sławne Nimfy i przepotężnego Pana
I Herę, dzielną małżonkę Zeusa Egidodzierżcy;
Wdzięczną Mnemozyne i dziewięć czystych Muz błagam
I Charyty, jak też Hory i Eniautosa,
Pięknowłosą Leto i czcigodną Boginię Dione,
Kuretów i zbrojnych Korybantów, a także Kabirów
Razem z Wielkimi Wybawcami, nieśmiertelnymi dziećmi Zeusa
Idajskiego, jak również herolda bogów Niebiańskich,
Hermesa Zwiastuna oraz Temidę spoglądającą na ofiary ludzi,
Wzywam także najstarszą Noc i przynoszący światło Dzień,
Pistis, jak i Dike; znakomitą Prawodawczynię,
Reę jak i Kronosa oraz okrytą ciemną szatą Tetydę
I wielkiego Okeanosa wraz z Okeanosowymi córami
Atlasa, jak i wielką potęgę Ajona
Wiecznego Chronosa i świętą wodę Styksu
I łaskawych bogów, którym zawdzięczamy dobrą Opatrzność
Prześwięte Bóstwo oraz Bóstwo [będące] postrachem śmiertelnych,
Bóstwa zamieszkujące powietrze, niebo oraz wodę,
Ziemię i podziemia, a także ogień,
I Semele i wszystkich uczestników misteriów Bakchosa,
Oraz Ino Leukotheę i Palajmona dawcę rozkoszy
I Nike napełniającą rozkoszą i Adrasteę władającą,
Potężną królową, a także Asklepiosa, dawcę zbawiennych darów
I wzniecającą walki, dziewicę Palladę, wzywam również
Wszystkie Wiatry i Gromy, z czterech stron Kosmosu;
I Matkę nieśmiertelnych, przyzywam Attis i Menę,
Niebiańską boginię wraz z nieśmiertelnym Adonisem,
A także Początek i Kres - bowiem to, co największe, zostało przywołane -
Przybądźcie życzliwi, mający uradowane serce
Na tę oto godną bogów ofiarę i libację do świętego przybytku.

 


 

Przełożył Jacek Dziubiński


ΟΡΦΕΥΣ ΠΡΟΣ ΜΟΥΣΑΙΟΝ.

<Ευτυχώς χρώ, εταίρε.>

Μάνθανε δή, Μουσαίε, θυηπολίην περισέμνην,
ευχήν, ή δή τοι προφερεστέρη εστίν απασέων.
Ζεύ βασιλεύ καί Γαία καί ουράνιαι φλόγες αγναί
'Ηελίου, Μήνης θ' ιερόν σέλας ''Αστρα τε πάντα:
καί σύ, Ποσείδαον γαιήοχε, κυανοχαίτα,
Φερσεφόνη θ' αγνή Δημήτηρ τ' αγλαόκαρπε
''Αρτεμί <τ'> ιοχέαιρα, κόρη, καί ήιε Φοίβε,
ός Δελφών ναίεις ιερόν πέδον: ός τε μεγίστας
τιμάς εν μακάρεσσιν έχεις, Διόνυσε χορευτά:
'~Αρές τ' ομβριμόθυμε καί `Ηφαίστου μένος αγνόν
αφρογενής τε θεά, μεγαλώνυμα δώρα λαχούσα:
καί σύ, καταχθονίων βασιλεύ, μέγ' υπείροχε δαίμον,
''Ηβη τ' Ειλείθυια καί `Ηρακλέος μένος ηύ:
καί τό Δικαιοσύνης τε καί Ευσεβίης μέγ' όνειαρ
κικλήσκω Νύμφας τε κλυτάς καί Πάνα μέγιστον
''Ηρην τ', αιγιόχοιο Διός θαλερήν παράκοιτιν:
Μνημοσύνην τ' ερατήν Μούσας τ' επικέκλομαι αγνάς
εννέα καί Χάριτάς τε καί ''Ωρας ηδ' 'Ενιαυτόν
Λητώ τ' ευπλόκαμον, Θείην σεμνήν τε Διώνην
Κουρήτάς τ' ενόπλους Κορύβαντάς τ' ηδέ Καβείρους
καί μεγάλους Σωτήρας ομού, Διός άφθιτα τέκνα,
'Ιδαίους τε θεούς ηδ' άγγελον Ουρανιώνων,
`Ερμείαν κήρυκα, Θέμιν θ', ιεροσκόπον ανδρών,
Νύκτα τε πρεσβίστην καλέω καί φωσφόρον '~Ημαρ,
Πίστιν τ' ηδέ Δίκην καί αμύμονα Θεσμοδότειραν,
`Ρείαν τ' ηδέ Κρόνον καί Τηθύν κυανόπεπλον
'Ωκεανόν τε μέγαν, σύν τ' 'Ωκεανοίο θύγατρας
''Ατλαντός τε καί Αιώνος μέγ' υπείροχον ισχύν
καί Χρόνον αέναον καί τό Στυγός αγλαόν ύδωρ
μειλιχίους τε θεούς, αγαθήν τ' επί τοίσι Πρόνοιαν
Δαίμονά τ' ηγάθεον καί Δαίμονα πήμονα θνητών,
Δαίμονας ουρανίους καί ηερίους καί ενύδρους
καί χθονίους καί υποχθονίους ηδ' εμπυριφοίτους,
καί Σεμέλην Βάκχου τε συνευαστήρας άπαντας,
'Ινώ Λευκοθέην τε Παλαίμονά τ' ολβιοδώτην
Νίκην θ' ηδυέπειαν ιδ' 'Αδρήστειαν άνασσαν
καί βασιλήα μέγαν 'Ασκληπιόν ηπιοδώτην
Παλλάδα τ' εγρεμάχην κούρην, 'Ανέμους τε πρόπαντας
καί Βροντάς Κόσμου τε μέρη τετρακίονος αυδώ:
Μητέρα τ' αθανάτων, ''Αττιν καί Μήνα κικλήσκω
Ουρανίαν τε θεάν, σύν τ' άμβροτον αγνόν ''Αδωνιν
'Αρχήν τ' ηδέ Πέρας -- τό γάρ έπλετο πάσι μέγιστον --
ευμενέας ελθείν κεχαρημένον ήτορ έχοντας
τήνδε θυηπολίην ιερήν σπονδήν τ' επί σεμνήν.