Poganami są wszyscy, którzy potakują życiu, dla których Bóg jest wyrazem na wielkie Tak, potwierdzające wszystkie rzeczy. [Nietzsche]
Listopad 2011
Modła wieczorna (do Trzygłowa)
Georgigenes
Gdy niebo noc obleka, do ciebie się zwracam,
Który pośrodku morza w podziemnej krainie
Na złotym siadasz tronie i dusz przodków strzeżesz!
Czuwaj, na czarnym koniu pędzący Trzygłowie,
Gdy zamykam swe oczy, czoło do snu kładąc -
Niech spokojny ów będzie i wolny od troski,
Przez zmory i nocnice groźne niezmącony.
Pozwól mi dniem minionym w spokoju się cieszyć,
Aby nie pragnął więcej nad to, co potrzeba.
Uwolnij mnie od zbytku, fałszywych uśmiechów
I nakarm podpłomykiem z orkiszowej mąki.
Modła poranna (do Dadźboga)
Georgigenes
Ognioskrzydły Dadźbogu, Wyraju strzegący,
Dawco życia, śmiertelnych trosk opiekunie,
Który ciemność przepędzasz i dzień niesiesz światu,
Prośby mojej wysłuchaj i spojrzyj przychylnie!
Niech twe promienie, synu przedwieczny Swaroga,
Rozbudzają w mym sercu miłość do rzeczy pięknych,
A myśl moja niech szuka tego, co szlachetne,
I nie pożąda rzeczy niegodnych wyboru.
Obym zawsze pamiętał, że zwać się bogatym
Może jedynie człowiek przystrojony w mądrość.
Obym tyle dóbr wszelkich i złota posiadał,
Zaśpiew do Jarowita
Georgigenes
Czcigodny boże, władco wiosny, który złotą
Dzierżysz w prawicy tarczę, młodością potężny,
Serce podziwiać każe bezmierne twe dary,
Które rozdajesz hojnie, mrozy przeganiając!
Oglądam w ten kwietniowy dzień przyjemnie ciepły,
W niebo zwróciwszy oczy, ptactwo, co z Wyraju
Powraca i dla ciebie pieśń niebiańską śpiewa,
Gdy wśród niw zbożorodnych przechadzasz się dumnie -
Wszystko szepce twe imię, twoje czci zwycięstwo...
Szczodruszka II
Antoni Wacyk
Szczodruszka II
Do siego roku! Szczodrego roku!
Żyto, pszenicę siejemy wokół!
Niechaj poschodzi, niechaj się rodzi
Dobro wszelakie w naszej zagrodzie,
Dobro wszelakie takie i siakie
Błogosławimy Swaroga znakiem,
Znakiem Swaroga, Jasnego Boga,
Dawcy pełnego stoga i broga,
Stoga i broga, żywota wszego
Rok w rok się rodzi wszystko od niego
Wszystko co wiada i co niewiada
Wszelka żywiołu Swarogu rada.
Hej! Rada rada rada raduszka
Swarogu rada nasza szczodruszka.
Autor: Antoni Wacyk
Szczodruszka
Antoni Wacyk
Szczodruszka. Piosenka na Szczodry Wieczór
Śniegiem spowita
Oto spoczywa
Ziemia co żywi
I co okrywa
Żywi i darzy
Dobrem wszelakim
Chlebem i solą
I figą z makiem
Mlekiem i miodem
Ziemia płynąca
Żywi człowieka
Lwa i zająca
Bogata pani
Ziemia wielmoża
Jej góry, bory
Rzeki i morza
Posażna pani
Strojna, chędoga
Oblubienica Boga Dadźboga
Przyjdzie kochanek
Kochankę zbudzi
Będzie wesele
Precz zima pójdzie
Pokruszą lody
Strzały Dadźboga
Do Miłości
Jan Kochanowski
Matko skrzydlatych Miłości,
Szafarko trosk i radości,
Wsiądź na swój wóz uzłocony,
Białym łabęciom zwierzony!
Puść się z nieba w snadnym biegu,
A staw‘ się na wiślnym brzegu,
Gdzie ku twej ćci ołtarz nowy
Stawię swą ręką darnowy.
Nie dam ci krwawej ofiary,
Bo co mają srogie dary
U boginiej dobrotliwej
Czynić i światu życzliwej?
Ale dam kadzidło wonne,
Które nam kraje postronne
Posyłają; dam i śliczne
Zioła w swych barwach rozliczne.
Masz fijołki, masz leliją.
Masz majeran i szałwiją,
Narodziny Afrodyty
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Złocisty to był dzień. Błękitne zadumanie
objęło cały świat. Na modrym oceanie
słoneczny zasnął blask. Na ziemi i na niebie
cisza zdawała się wsłuchiwać sama w siebie.
Omdlewał w okrąg świat od światła i gorąca,
różany płonął kwiat, srebrniała lilia drżąca,
nad cichą, modrą toń nieskończonego morza
płynęła kwiatów woń, jak lutni dźwięk, w przestworza.