Salustios, O Bogach i świecie (I-VII)

Wróć do: Salustios, O Bogach i świecie

VIII. O umyśle i duszy oraz że te druga jest nieśmiertelna

IX. O Opatrzności, Losie i Szczęściu

X. O cnocie i wadzie.

XI. Odnośnie właściwej i złej organizacji społecznej

XII. O źródle złych rzeczy i o tym, że nie ma pozytywnego zła

Posłuchaj dziecię Zeusa Egiocha, co tu z łańcucha
Wyższego przyszłaś, co w ojcu masz swoje źródło! Posłuchaj!
Ojca wszechwładcy tyś córa, mocarna, męskiego ducha,
Pallada Tritogeneia, w pancerzu, w złocistym hełmie!
Słuchaj, władczyni, i przyjmij ten hymn mój z życzliwym sercem!
Niechaj me słowa nie będą daremnie na wiatr rzucane!
Ty, co wiodącej ku bogu mądrości bramy rozwarłaś
I poskromiłaś gigantów ród przeciw bogom walczących,
I nie uległaś pragnieniom zakochanego Hefajsta,
I zachowałaś nietknięty swój pas dziewiczy ze stali,

Delphinia (Δελφίνεια )

na cześć Apollona Deliniosa

Święto o charakterze pokutnym. Wywodzi się z wierzenia iż na początku miesiąca Apollo przechodził przez wąwóz Parnasu do Delf i zaczynał walkę z [smokiem] Definem. Skoro uzyskał tak charakter Boga gniewnego - należało go przebłagać.

W Atenach siedmu chłopców i siedem dziewcząt niosła gałązki oliwne związane białą wełną (zwaną ἱκετηρία), do Delphinium.

_{Źródło: Smith, Dictionary of Greek and Roman Antiquities}